Saltar para o conteúdo

Sara

Fonte: wikishia
Sara
Esposa de Abraão (a.s.) e mãe de Isaque (a.s.)
Túmulo de Sara, esposa do Profeta Abraão (a.s.), em Al-Khalil
Túmulo de Sara, esposa do Profeta Abraão (a.s.), em Al-Khalil
ReligiãoMonoteísta
FilhoIsaque (a.s.)
EsposoAbraão (a.s.)
Local de NascimentoRegião de Kutha, nas montanhas da Babilônia (atual Iraque)
FalecimentoAos 127 anos de idade
Local de SepultamentoRegião de Hebron, atual Al-Khalil, na Palestina Ocupada


Sara (em árabe: سارة) a primeira esposa do profeta Abraão (a.s.) e a mãe do profeta Isaac (a.s.). Segundo duas suras do Alcorão Sagrado, os anjos lhe anunciaram, aos 90 anos, o nascimento de um filho chamado Isaac. Sara é chamada de Muhaddatha, porque os anjos lhe falaram, como Maria (s.a.) e Fátima al-Zahra (s.a.).

Anos antes do nascimento de Isaac, Sara deu sua serva Hajar (Agar) a Abraão (a.s.) para que este pudesse ter filhos com ela. Sheikh Saduq relatou hadiths sobre o ciúme de Sara após o nascimento de Ismael (a.s.). No entanto, alguns pesquisadores contemporâneos questionaram o conteúdo e a cadeia de transmissão desses hadiths.

Vida

Segundo os hadiths islâmicos, Sara é prima de Abraão (a.s.).[1] A mãe de Sara e a mãe de Abraão (a.s.) foram ambas descendentes do profeta Lahij (a.s.), sendo que uma se casou com Tarikh, o pai de Abraão (a.s.), e a outra com o irmão de Tarikh, Betaaweel. Sara é também irmã do profeta Lot (a.s.).[Nota 1]

O local de nascimento de Sara fica na região de Kawthi, nas montanhas babilônicas do atual Iraque. Sara e seu irmão Lot (a.s.) acreditaram em Abraão (a.s.) e se tornaram monoteístas.[2] Ela se casou com Abraão (a.s.),[3] seu primo. Sara foi apresentada como uma das mulheres mais belas de sua época.[4] Ela possuía abundantes terras agrícolas e gado e deu todos os seus bens a Abraão (a.s.).[5]

Emigração para o Egito

Após o convite de Abraão (a.s.) ao monoteísmo na Babilônia, poucas pessoas acreditaram nele e, por essa razão, Abraão (a.s.) emigrou para a Síria com Sara e Lot (a.s.), mas com o início da fome e da doença, Sara e seu marido Abraão (a.s.) partiram para o Egito.[6] Segundo relatos históricos, o rei do Egito foi informado da beleza de Sara[7] e Abraão (a.s.) a apresentou como sua irmã em resposta ao seu relacionamento com Sara.[8] Segundo Ibn Athir, Abraão (a.s.) escondeu a verdade porque sabia que, se apresentasse Sara como sua esposa, o rei ordenaria seu assassinato para tomar Sara.[9] O rei do Egito convocou Sara e tentou tomá-la, mas, ao mesmo tempo, sua mão ficou seca.[10] O rei pediu a Sara que orasse para que sua mão voltasse a ficar curada, para libertá-la, mas depois que Sara orou e a mão do rei ficou curada, ele tentou novamente se aproximar de Sara, e isso aconteceu três vezes. O rei se arrependeu então de seu ato e deu uma escrava chamada Hajar e presentes a Sara e a libertou.[11]

De acordo com o Allameh Tabatabai, o fato de Abraão ter apresentado Sara como sua irmã não é compatível com a posição de profecia e é uma das contradições da Torá atual, que foi incorporada nas fontes históricas e hadiths da tradição sunita.[12] Além disso, com base em um relato que Allameh Tabatabai citou de livro Kafi, Abraão apresentou Sara como sua esposa e, toda vez que a mão do rei secava, era pela oração de Abraão que sua mão retornava ao estado anterior.[13]

Boa nova do nascimento de um filho aos 90 anos

Segundo fontes históricas, os anjos divinos anunciaram o nascimento de um filho[14] a Sara aos 90 anos. Ela riu de incredulidade e disse como uma mulher velha poderia engravidar?[15] Ela engravidou depois de algum tempo. Isaac (a.s.) é filho de Sara e Abraão (a.s.).[16] Em duas suras do Alcorão, a boa nova dos anjos e a reação de Sara à sua gravidez são mencionadas.[17]

Antes de anunciar a notícia do nascimento de um filho a Sara, pois ela era estéril, deu sua serva Hajar (Agar) a seu marido Abraão (a.s.) para ter um filho com ele, e depois disso nasceu Ismael (a.s.), filho de Abraão (a.s.) e Agar.[18]

Falecimento

Sara, a esposa de Abraão (a.s.), faleceu aos 127 anos na região de Hebrom.[19] Após o falecimento de Sara, Abraão (a.s.) comprou um terreno em Hebrom de seus habitantes e lá enterrou Sara.[20] Mais tarde, Abraão (a.s.), Isaac (a.s.) e Jacó (a.s.) foram enterrados ali.[21] Este lugar é conhecido como o Santuário de Abraão e está localizado na cidade de Hebrom, ao sul de Jerusalém.[22]

Características

Segundo um hadith atribuído ao Imam Ali (a.s.), Sara é chamada de Muhaddatha, porque os anjos lhe falaram e lhe anunciaram a boa nova do nascimento de Isaac (a.s.).[23] Segundo o hadith acima, Maria (s.a.), a mãe de Jesus (a.s.), Fátima al-Zahra (s.a.), a filha do Profeta Muhammad (s.a.a.s.) e também a mãe de Moisés (a.s.) também são Muhaddatha.[24] Os xiitas acreditam que os anjos não falavam apenas com os profetas e mensageiros (Anbiya); eles também falaram com os Imames (a.s.), Fátima al-Zahra (s.a.) e outras pessoas.[25] Os versículos do Alcorão, incluindo os versículos 42 e 45 da Sura Al-'Imran, mencionam que os anjos falam com Maria, a mãe de Jesus (a.s.), confirmam essa crença.[26]

Nos hadiths relatados por Sheikh Saduq e Ali ibn Ibrahim Qummi, a inveja de Sara após o nascimento de Ismael e a paciência de Abraão (a.s.) a esse respeito são mencionadas.[27] No entanto, alguns pesquisadores contemporâneos consideraram esses hadiths fracos em termos de conteúdo e da cadeia de transmissão.[28]

Segundo a Torá, Sara pediu a Abraão (a.s.) que expulsasse Hajar (Agar) e Ismael de sua casa, mas Abraão (a.s.) ficou descontente com Sara.[29] No entanto, depois que Deus lhe pediu para fazê-lo, ele finalmente agiu conforme o pedido de Sara.[30]

Em alguns outros hadiths, a tutela e a educação dos filhos dos xiitas e dos filhos dos crentes no mundo de Barzakh (um mundo entre este mundo e o Dia da Ressurreição) serão deixadas a Sara e Abraão (a.s.) para criá-los e depois entregá-los a seus pais.[31]

Referências

  1. Kulaynī, al-Kāfī, vol. 8, pág. 370.
  2. Ṭabarī, Tārīkh al-umam wa l-mulūk, vol. 1, pág. 245.
  3. Ṭabarī, Tārīkh al-umam wa l-mulūk, vol. 1, pág. 245.
  4. Ibn al-Athīr, al-Kāmil fī l-tārīkh, vol. 1, pág. 101; Maqdisī, al-Badʾ wa l-tārikh, vol. 3, pág. 51.
  5. Kulaynī, al-Kāfī, vol. 8, pág. 370.
  6. Daqas, Nisāʾ fī l-Qurʾān al-karīm, pág. 110, 111.
  7. Ibn Kathīr, al-Bidāya wa l-nihāya, vol. 1, pág. 150.
  8. Ibn Kathīr, al-Bidāya wa l-nihāya, vol. 1, pág. 101.
  9. Ibn Kathīr, al-Bidāya wa l-nihāya, vol. 1, pág. 101.
  10. Ibn Kathīr, al-Bidāya wa l-nihāya, vol. 1, pág. 101.
  11. Maqdisī, al-Badʾ wa l-tārikh, vol. 3, pág. 52.
  12. Ṭabāṭabāyī, al-Mīzān, vol. 7, pág. 226-29.
  13. Ṭabāṭabāyī, al-Mīzān, vol. 7, pág. 231-32.
  14. Daqas, Nisāʾ fī l-Qurʾān al-karīm, pág. 116-119.
  15. Daqas, Nisāʾ fī l-Qurʾān al-karīm, pág. 116-119.
  16. Ṭabarī, Tārīkh al-umam wa l-mulūk, vol. 1, pág. 248-249.
  17. Alcorão 11:72-73; 60:29-30.
  18. Maqdisī, al-Badʾ wa l-tārikh, vol. 3, pág. 53.
  19. Ibn Khaldūn, Dīwan al-mubtadaʾ wa l-khabar, vol. 2, pág. 43.
  20. Ibn Khaldūn, Dīwan al-mubtadaʾ wa l-khabar, vol. 2, pág. 43.
  21. Maqdisī, al-Badʾ wa l-tārikh, vol. 3, pág. 52-53.
  22. Ḥusaynī Jalālī, Mazārāt Ahl al-Bait wa tārīkhuhā, pág. 254.
  23. ʿĀshūr, Mawsūʿat Ahl al-Bait, vol. 7, pág. 24.
  24. ʿĀshūr, Mawsūʿat Ahl al-Bait, vol. 7, pág. 24.
  25. Amīnī, Muṣḥaf-i Fāṭima, pág. 60.
  26. Amīnī, Muṣḥaf-i Fāṭima, pág. 60-61.
  27. Ṣadūq, al-Khiṣāl, pág. 307; Ṣadūq, Maʿānī l-akhbār, pág. 128; Qummī, Tafsīr al-Qummī, vol. 1, pág. 60.
  28. Tahāmi, Sara dar Qurʾān wa riwaiat.
  29. Livro de Gênesis, 21:9-15.
  30. Livro de Gênesis, 21:9-15.
  31. Majlisī, Biḥār al-anwār, vol. 5, pág. 293; Ṣadūq, Man lā yaḥḍuruh al-faqīh, vol. 3, pág. 490.

Notas

  1. Abdul-Sahib Hussaini Ameli acredita que as mães de Sara e Abraão, que eram filhas de Lahij, casaram-se com o tio de Abraão e com o pai de Abraão, respectivamente. Desses dois casamentos nasceram Sara e Abraão; portanto, Sara era prima materna e prima paterna de Abraão. Segundo ele, a mãe de Sara, antes de se casar com o tio de Abraão, havia se casado com o irmão de Abraão e deu à luz o profeta Ló (Lot). Por isso, Ló era sobrinho e primo materno de Abraão, e irmão uterino de Sara, não irmão por parte de pai. Assim, segundo Hosseini Ameli, o fato de Sara e Ló serem irmãos não faz de Sara sobrinha de Abraão. (Hussaini Ameli, Al-Anbiya: Hayatuhum wa Qisasuhum, 1391 A.H., pág. 116 e 129.)

Bibliografia

  • Daqas, Fuʾād Hamdū al-. Nisāʾ fī l-Qurʾān al-karīm. Teerã: Mashʿar, 1389 Sh.
  • Ḥassanī al-ʿĀmilī, ʿAbd al-Ṣāḥib al-. Al-Anbīyāʾ. Beirute: Muʾassisat al-Aʿlamī li-l-Maṭbūʿāt, 2002.
  • Ibn al-Athīr al-Jazarī, ʿAlī b. Abī l-Karam. Al-Kāmil fī l-tārīkh. Traduzido por Abū l-Qāsim Ḥālat e ʿAbbās Khalīlī. Teerã: Muʾassisa-yi Maṭbūʿātī-yi ʿIlmī, 1371 Sh.
  • Ibn Kathīr al-Dimashqī, Ismāʿīl b. 'Umar. Al-Bidāya wa l-nihāya. Beirute: Dār al-Fikr, 1407AH.
  • Ibn Khaldūn, ʿAbd l-Raḥmān b. Muḥammad. Tarikh Ibn Khaldun. Teerã: Muʾassisa-yi Muṭāliʿāt wa Taḥqīqāt-i Farhangī, 1363 Sh.
  • Kulayni, Muḥammad b. Ya'qūb al-. Al-Kāfi. Editado por ʿAlī Akbar Ghaffārī. Teerã: Dār al-Kutub al-Islāmīyya, 1407AH.
  • Mahallātī, Dhabīḥ Allāh. Rayāḥīn al-sharīʿa. Teerã: Dār al-Kutub al-Islāmīyya, 1369 Sh.
  • Maqdisī, Muṭahhar b. Tahir al-. Al-Badʾ wa l-tārīkh. Traduzido por Muḥammad Riḍā Shafīʿī. Teerã: Āgah, 1374 Sh.
  • Qummī, ʿAlī b. Ibrahim al-. Tafsir al-Qummi. Editado por Ṭayyib Mūsawī Jazāʾrī. Qom: Dār al-Kitāb, 1363 Sh.
  • Sadūq, Muḥammad b. ʿAlī al-. Al-Khiṣāl. Editado por ʿAlī Akbar Ghffārī. Qom: Jāmiʿa-yi Mudarrisīn-i Qom, 1403 AH.
  • Sadūq, Muḥammad b. ʿAlī al-. Maʿānī l-akhbār. Qom: Daftar-i Intishārāt-i Islami, 1361 Sh.
  • Sadūq, Muḥammad b. ʿAlī al-. Man lā yaḥḍuruh al-faqīh. Editado por ʿAlī Akbar Ghffārī. Segunda edição. Qom: Daftar-i Intishārāt-i Islami, 1413 AH.
  • Ṭabarī, Muḥammad b. Jarir al-. Tarikh al-umam wa l-muluk. Traduzido por Abū l-Qāsim Pāyandah. Quinta edição. Teerã: Asāṭīr, 1375 Sh.
  • Ṭabāṭabāyī, Mūhammad Hussain. Al-Mīzān fī tafsīr al-Qurʾān. Qom: Daftar-i Intishārāt-i Islami, 1417 AH.